Dirk de Wachter (1960) is een Belgische psychiater en hoogleraar. Hij is bekend geworden met boeken als ‘Liefde. Een onmogelijk verlangen’ en ‘Borderline Times’.
Hieronder vind je enkele artikelen van en over hem:
- ‘Alles altijd leuk vinden, lijkt me een vergissing’ | De Volkskrant
- De wereld van De Wachter
- Dubbel interview met Dirk de Wachter
In het boek ‘De kunst van het ongelukkig zijn’ beschrijft hij een aantal van zijn uitgangspunten en conclusies:
- Ieder mens is in wezen een mysterie. Niemand kan de ander volkomen doorgronden. Laat staan dat de één aan de ander kan vertellen wie hij is, hoe het met hem gaat en wat hij moet doen. Diagnostiek en behandeling waar die suggestie van uitgaat, kunnen schade berokkenen.
- Iedereen kan er zijn voor een ander. Daar hoef je geen psychiater voor te zijn.
- Contact met een ander is een belangrijke, zo niet de belangrijkste bron van geluk.
- Verdriet en pijn kunnen alleen oplossen voor zover ze er mogen zijn in het contact met anderen. Sommige pijn en verdriet kan worden geheeld. Er is echter ook een verdriet dat hooguit kan worden verzacht.
- Het komt er op aan zowel te kunnen ervaren dat je een individu bent dat zijn eigen bestaan kan vormgeven, als om samen te kunnen zijn met anderen.
- Het kleine gebaar en het kleine geluk kunnen veel betekenen.
- Betekenisgeving, zinvolheid, wezenlijk contact kunnen vervullen. Gelukkig zijn (in de zin van hip zijn, leuke dingen doen en je laten vermaken) is niet een doel dat op de lange termijn vervult. Zodra leukigheid een doel op zichzelf wordt, ontstaan problemen.
Gezien het grote succes van zijn boeken verwoordt hij wat onder het publiek leeft en ook ikzelf herken me in zijn visie.