Visie
Elk conflict kan worden opgelost. In hoeverre dat lukt hangt af van elk van de betrokkenen. Dat vraagt van ieder een actieve houding, wat niet altijd makkelijk is. Het afwachten van wat de ander doet draagt echter niet bij aan de oplossing. Dat is niet anders bij conflict tussen (ex-)partners, tussen familieleden, tussen teamleden, enzovoort. Het werkt niet anders voor een groep medisch specialisten, politieagenten of theatermakers. In mediation is er dan ook ruimte en aandacht voor alle aanwezigen om te slagen in de eigen intentie om er met elkaar (zo goed mogelijk) uit te komen.
Wie bijdraagt aan het oplossen van een conflict, groeit daarmee als persoon en helpt de anderen om ook een stap te zetten. Wat iemand daarbij te doen staat zal variëren van moment tot moment. Soms is het zaak om te praten, soms om te luisteren. Het kan erop aan komen om aan een ander een grens te stellen, of juist om van een ander een grens te respecteren. Sowieso is het steeds essentieel om begrip te kunnen opbrengen, een vraag te kunnen stellen, of je toch weer tot de ander te kunnen wenden.
De betrokkenen binnen een conflict delen met elkaar een geschiedenis. Het ligt voor de hand daar bij stil te staan. De persoonlijke levensgeschiedenis van individuele deelnemers los daarvan, is echter niet direct relevant en wordt daarom in principe niet betrokken in het gesprek. Als het voor het oplossen van een conflict van belang is dat iemand verder komt in de verwerking van zijn persoonlijke geschiedenis, kan individuele coaching aangewezen zijn.
Werkwijze
Het komt er uiteindelijk op aan dat de betrokkenen pratend met elkaar eruit komen. Zolang dat niet lukt, werkt het doorgaans goed dat ik met deelnemers individueel spreek, ten overstaan van de andere betrokkenen. Er ontstaan zodoende individuele gesprekken in de groep. Zulke individuele gesprekken zijn erop gericht dat de betreffende deelnemer tot een stap voorwaarts komt. Het aanhoren van zo’n gesprek heeft voor de anderen eveneens een gunstige uitwerking. Ook daarover kan vervolgens worden gesproken.
Zodra er uitzicht ontstaat op een vruchtbare uitwisseling tussen de betrokkenen, kan het gesprek tussen hen beginnen. Dat zal langere of kortere tijd goed gaan. Zo nodig las ik steeds opnieuw een individueel gesprek in de groep in. Ik stel me als mediator het grootste deel van de tijd actief op. Een herhaling van zetten bij een conflict is tenslotte niet alleen zinloos, maar kan het zelfs verergeren.
Deze werkwijze vraagt van alle deelnemers een fikse inspanning, maar geeft ook energie en leidt tot verbinding.